Do szaleństwa oddane i posłuszne. Zazdrosne i żądne władzy. Żony i kochanki. Bite, osamotnione, zdradzane. Za życie z despotami płaciły wysoką cenę - chorowały na nerwicę, ginęły w niewyjaśnionych okolicznościach, popełniały samobójstwa.Kobiety dyktatorów. Od czasów starożytnych do XXI wieku.

Trzeci tom opowieści Jerzego Besali obejmuje okres od narodzenia się chrześcijaństwa do czasów odrodzenia. Poświęcony jest też islamowi. Okres ten był niezwykle ważny dla dziejów ludzkich uczuć, gdyż greckie i rzymskie ideały nieokazywania emocji oraz kojarzenie miłości i współczucia ze słabością zostały przezwyciężone przez naukę miłosierdzia. Nauka Jezusa nakazywała bowiem widzieć w innym człowieku brata i siostrę, bez względu na jego społeczny status, w sensie psychologicznym i socjologicznym była więc rewolucją. Miłosierdzie wobec bliźniego stało się wartością naczelną także w islamie, choć niestety, zwłaszcza w czasach późniejszych, jedynie wobec współwyznawców.Podstawą budowania teologii chrześcijańskiej stały się pisma kanoniczne, w islamie Koran i sunny. Autor wskazuje, że społeczne oblicze chrześcijaństwa rodziło się w opozycji do stosunków panujących w imperium rzymskim, a tym bardziej wobec "cywilizacji barbarzyńców". Stąd w naukach doktorów Kościoła pojawiła się represja seksu w miejsce rzymskiej rozwiązłości; stąd uregulowanie przez Kościół sprawy małżeństwa w duchu skrajnego rygoryzmu; stąd postrzeganie kobiety jako źródła grzechu przez doktorów Kościoła. Czytelnik znajdzie w książce Jerzego Besali jak zwykle wiele zajmujących przykładów ekspresji i represji uczuć, ukazanych na tle uwarunkowań religijnych, społecznych i intelektualnych epoki.

W historii Polski kobiety, żony i kochanki, miały bardzo często istotny udział w tworzeniu, rozwoju i upadku państwowości, a nierzadko bezpośrednio lub pośrednio wpływały na losy Europy. Niejednokrotnie to one właśnie, w najtrudniejszych dla kraju momentach, potrafiły zmobilizować swoich ukoronowanych mężów do podjęcia konkretnych, zdecydowanych działań.

Nie brakowało również w naszej historii takich kobiet, które wykorzystując łoże, działały przeciwko rządzącemu współmałżonkowi i polskiemu państwu. Stawały się nieformalnymi ambasadorkami swoich rodzinnych krajów. Ogromna większość z nich była bowiem cudzoziemkami, znacznie lepiej wykształconymi od swoich nieokrzesanych mężów.

Te kobiety nie tylko współtworzyły polską historię, ale miały niekiedy istotny wpływ na rozwój naszej nauki i kultury. Powinno się o nich nieustannie przypominać, odrzucając zastane, obiegowe opinie dotyczące naszej przeszłości, traktujące wyłącznie o książętach i królach.

Ich sukcesy i porażki, decydujące nierzadko o losach Polski, miały bardzo często swój początek nie tylko obok tronu, ale często także w łożnicach, alkowach czy buduarach.